Η προγνωστική επιβάρυνση της συνύπαρξης Υπέρτασης και Διαβήτη Τύπου 2
Associations of Concurrent Hypertension and Type 2 Diabetes With Mortality Outcomes: A Prospective Study of U.S. Adults
Diabetes Care 2025;48(7):1241–1250
Η υπέρταση και ο διαβήτης τύπου 2 (ΣΔτ2) είναι δύο εξαιρετικά συχνές χρόνιες παθήσεις που συχνά συνυπάρχουν και δρουν συνεργικά για την κλιμάκωση του κινδύνου καρδιαγγειακών παθήσεων. Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο Diabetes Care τον Μάιο του 2025 παρέχει ανησυχητικά νέα δεδομένα για αυτή τη συνύπαρξη.
Μεθοδολογία: Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από 48.727 ενήλικες των ΗΠΑ που συμμετείχαν στην Εθνική Έρευνα Υγείας και Διατροφής (NHANES) μεταξύ 1999 και 2018.
Κύρια Ευρήματα:
- Αυξανόμενος Επιπολασμός: Ο επιπολασμός της συνυπάρχουσας υπέρτασης και ΣΔτ2 μεταξύ των ενηλίκων των ΗΠΑ σχεδόν διπλασιάστηκε κατά την εικοσαετή περίοδο της μελέτης, επηρεάζοντας περίπου το 12% του ενήλικου πληθυσμού έως το 2018.
- Σημαντικός Κίνδυνος Θνησιμότητας: Τα άτομα με υπέρταση και ΣΔτ2 αντιμετώπιζαν δραματικά αυξημένο κίνδυνο θνησιμότητας:
- Περισσότερο από διπλάσιο κίνδυνο θνησιμότητας από κάθε αιτία (HR 2.46) και σχεδόν τριπλάσιο κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας (HR 2.97) σε σύγκριση με εκείνους χωρίς καμία από τις δύο παθήσεις.
- Σε σύγκριση με άτομα μόνο με υπέρταση, εκείνοι με συνυπάρχοντα ΣΔτ2 και υπέρταση είχαν 66% υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας από κάθε αιτία και 54% υψηλότερο κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας.
- Σε σύγκριση με άτομα μόνο με ΣΔτ2, εκείνοι με συνυπάρχοντα ΣΔτ2 και υπέρταση παρουσίασαν 25% υψηλότερο κίνδυνο θανάτου από οποιαδήποτε αιτία και υπερδιπλάσιο κίνδυνο καρδιαγγειακής θνησιμότητας.
- Πρώιμος Κίνδυνος: Σημαντικό είναι ότι η μελέτη διαπίστωσε ότι ακόμη και η παρουσία συνυπάρχοντος προδιαβήτη και αυξημένης αρτηριακής πίεσης συσχετίστηκε με έως και 19% υψηλότερο κίνδυνο θνησιμότητας, υποδηλώνοντας ότι η αύξηση του κινδύνου ξεκινά πριν τα επίπεδα γλυκόζης αίματος και αρτηριακής πίεσης εξελιχθούν σε έκδηλο ΣΔτ2 και υπέρταση.
- Ανισότητες: Η επιβάρυνση της συνυπάρχουσας υπέρτασης και ΣΔτ2 βρέθηκε να είναι πιο συχνή μεταξύ των ηλικιωμένων ενηλίκων, των ατόμων με χαμηλότερο εισόδημα και επίπεδα εκπαίδευσης, και ήταν δυσανάλογα διαδεδομένη μεταξύ των μη Ισπανόφωνων Μαύρων και Ισπανόφωνων ενηλίκων σε σύγκριση με τους μη Ισπανόφωνους Λευκούς ενήλικες.
Η σημασία αυτής της μελέτης είναι βαθιά, καθώς αναδεικνύει έναν ταχέως διευρυνόμενο πληθυσμό σε εξαιρετικά υψηλό κίνδυνο για δυσμενείς εκβάσεις. Η πολλαπλασιαστική επίδραση της συνυπάρχουσας υπέρτασης και ΣΔτ2 στη θνησιμότητα είναι σημαντική. Ενώ δημοσιεύθηκε στο Diabetes Care, τα ευρήματά της είναι κρίσιμα για τον ευρύτερο καρδιαγγειακό αντίκτυπο της υπέρτασης. Αυτά τα ευρήματα καθιστούν αναγκαία την ανάπτυξη και εφαρμογή ολοκληρωμένων μοντέλων φροντίδας που μπορούν να αντιμετωπίσουν και τις δύο παθήσεις ταυτόχρονα και επιθετικά. Η παρατήρηση ότι ακόμη και ο προδιαβήτης σε συνδυασμό με την αυξημένη αρτηριακή πίεση αυξάνει τον κίνδυνο θνησιμότητας υποδηλώνει έντονα ότι οι προληπτικές και θεραπευτικές παρεμβάσεις πρέπει να ξεκινούν ακόμη νωρίτερα στη συνέχεια της νόσους.
