Α' Εξάμηνο 2024 - Μελέτες & Αναλύσεις

1. Decline in Estimated Glomerular Filtration Rate After Dapagliflozin in Heart Failure With Mildly Reduced or Preserved Ejection Fraction
   ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
   
   Αυτή η ανάλυση επικεντρώθηκε στη μείωση του εκτιμώμενου ρυθμού σπειραματικής διήθησης (eGFR) μετά την έναρξη της δαπαγλιφλοζίνης σε ασθενείς με καρδιακή ανεπάρκεια. Η μελέτη περιελάμβανε 5.788 συμμετέχοντες από τη μελέτη DELIVER. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι μια αρχική μείωση του eGFR μεγαλύτερη από 10% ήταν συχνή, αλλά δεν συσχετίστηκε με μεταγενέστερες καρδιαγγειακές ή νεφρικές εκβάσεις σε ασθενείς που έλαβαν δαπαγλιφλοζίνη. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι οι αναστολείς του συμμεταφορέα νατρίου-γλυκόζης-2 δεν πρέπει να διακόπτονται λόγω αρχικής μείωσης του eGFR.

2. Influence of Baseline Diastolic Blood Pressure on the Effects of Intensive Blood Pressure Lowering: Results From the STEP Randomized Trial
   ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
   
   Αυτή η post hoc ανάλυση εξέτασε την επίδραση της αρχικής διαστολικής αρτηριακής πίεσης (DBP) στις επιδράσεις της εντατικής μείωσης της αρτηριακής πίεσης στα καρδιαγγειακά αποτελέσματα. Η ανάλυση περιελάμβανε 8.259 συμμετέχοντες από τη δοκιμή STEP. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η εντατική μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης είχε ευεργετικές επιδράσεις στις καρδιαγγειακές εκβάσεις ανεξάρτητα από την αρχική τιμή DBP. Η χαμηλότερη DBP δεν πρέπει να αποτελεί εμπόδιο στην επίτευξη εντατικού ελέγχου της αρτηριακής πίεσης.
   
   

3. Potential Long-Term Benefit of Home Systolic Blood Pressure Below 125 mm Hg for Cardiovascular Risk Reduction: The J-HOP Study Extended
   ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
   
   Αυτή η μελέτη διερευνά τον μακροπρόθεσμο κίνδυνο καρδιαγγειακών παθήσεων σε άτομα με συστολική αρτηριακή πίεση στο σπίτι (SBP) κάτω από 125 mm Hg σε σύγκριση με εκείνους με SBP μεταξύ 125 και 135 mm Hg ή πάνω από 135 mm Hg. Η μελέτη παρακολούθησε 4.231 συμμετέχοντες για 5,9 χρόνια και τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο προσαρμοσμένος 10ετής κίνδυνος ολικής καρδιαγγειακής νόσου ήταν ελαφρώς υψηλότερος σε άτομα με αρχική τιμή SBP ≥135 mm Hg. Ο κίνδυνος εγκεφαλικού επεισοδίου ήταν σημαντικά υψηλότερος στην ομάδα των ≥135 mm Hg, ειδικά κατά τα πρώτα 5 χρόνια παρακολούθησης. Αυτά τα ευρήματα επικυρώνουν τον κατευθυντήριο στόχο της Ιαπωνικής Εταιρείας Υπέρτασης <125 mm Hg για έλεγχο SBP στο σπίτι.
   
   

4. Effect of Dietary Sodium on Blood Pressure: A Crossover Trial
   ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
   
   Αυτή η μελέτη εξετάζει την επίδραση της διαιτητικής πρόσληψης νατρίου στην αρτηριακή πίεση σε μεσήλικες έως ηλικιωμένους. Η δοκιμή περιελάμβανε 213 συμμετέχοντες που ακολούθησαν δίαιτα χαμηλή σε νάτριο για μία εβδομάδα και δίαιτα υψηλή σε νάτριο για άλλη μια εβδομάδα. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι η δίαιτα χαμηλής περιεκτικότητας σε νάτριο οδήγησε σε κατά μέσο όρο 8 mm Hg μείωση της συστολικής αρτηριακής πίεσης σε σύγκριση με τη δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε νάτριο. Η επίδραση μείωσης της αρτηριακής πίεσης της διαιτητικής μείωσης του νατρίου ήταν συγκρίσιμη με εκείνη ενός ευρέως χρησιμοποιούμενου αντιυπερτασικού φαρμάκου. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η μείωση της διαιτητικής πρόσληψης νατρίου μπορεί να μειώσει αποτελεσματικά την αρτηριακή πίεση στην πλειοψηφία των ατόμων.

5. Orthostatic Hypotension, Hypertension Treatment, and Cardiovascular Disease: An Individual Participant Meta-Analysis
   ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
   
   Αυτή η μετα-ανάλυση διερευνά την επίδραση της εντατικής θεραπείας της αρτηριακής πίεσης στην καρδιαγγειακή νόσο (CVD) ή στη θνησιμότητα από όλες τις αιτίες μεταξύ ατόμων με ορθοστατική υπόταση ή όρθια υπόταση. Η ανάλυση περιλαμβάνει δεδομένα από εννέα δοκιμές υπέρτασης με περισσότερους από 29.000 συμμετέχοντες. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι η πιο εντατική θεραπεία της αρτηριακής πίεσης μείωσε τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου ή θνησιμότητας από όλες τις αιτίες, ανεξάρτητα από την παρουσία ή την απουσία ορθοστατικής ή όρθιας υπότασης. Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η ασυμπτωματική ορθοστατική ή όρθια υπόταση δεν πρέπει να αποτρέπει τα άτομα με υπέρταση από τη λήψη πιο εντατικής θεραπείας.

6. Risk of Adult Hypertension in Offspring From Pregnancies Complicated by Hypertension: Population-Based Estimates
     ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
   
   Αυτή η μελέτη, που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Hypertension το 2023, διερευνά τη σχέση μεταξύ υπερτασικών διαταραχών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης (HDP) και του κινδύνου χρόνιας υπέρτασης στους απογόνους. Οι ερευνητές διεξήγαγαν μια πληθυσμιακή μελέτη κοόρτης στην οποία συμμετείχαν 8.755 άτομα που γεννήθηκαν μεταξύ 1976 και 1982 σε 7.544 γυναίκες που κατοικούσαν στην ίδια κοινότητα.
   
   Η μελέτη διαπίστωσε ότι τόσο η in utero έκθεση σε HDP όσο και η χρόνια υπέρταση της μητέρας αύξησαν ανεξάρτητα τον κίνδυνο χρόνιας υπέρτασης στους απογόνους. Συγκεκριμένα, η in utero έκθεση σε HDP οδήγησε σε 1,5 φορές αύξηση του κινδύνου, ενώ η χρόνια υπέρταση της μητέρας οδήγησε σε αύξηση κατά 1,73 φορές.
   
   Είναι ενδιαφέρον ότι, όταν υπήρχαν και οι δύο παράγοντες κινδύνου, ο κίνδυνος υπέρτασης στους απογόνους αυξήθηκε συνεργιστικά, με αποτέλεσμα αύξηση 2,4 φορές. Αυτό υποδηλώνει ότι η συνδυασμένη παρουσία HDP κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της χρόνιας υπέρτασης της μητέρας ενισχύει σημαντικά τον κίνδυνο χρόνιας υπέρτασης στους απογόνους.
   
   Αυτά τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της διαχείρισης των υπερτασικών διαταραχών κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και της χρόνιας υπέρτασης της μητέρας για τη δυνητική μείωση του κινδύνου χρόνιας υπέρτασης στους απογόνους. Η μελέτη υπογραμμίζει την ανάγκη για περαιτέρω έρευνα για την κατανόηση των μηχανισμών πίσω από αυτές τις συσχετίσεις και την ανάπτυξη αποτελεσματικών προληπτικών στρατηγικών.
   
   
7. Clinical Outcomes of Intensive Inpatient Blood Pressure Management in Hospitalized Older Adults
   ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
   
   Μια πρόσφατη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο JAMA Internal Medicine διαπίστωσε ότι η εντατική θεραπεία της αυξημένης ενδονοσοκομειακής αρτηριακής πίεσης σε νοσηλευόμενους ηλικιωμένους ενήλικες συσχετίστηκε με μεγαλύτερο κίνδυνο ανεπιθύμητων ενεργειών, συμπεριλαμβανομένου του θανάτου, της καρδιακής προσβολής, του εγκεφαλικού επεισοδίου και της νεφρικής ανεπάρκειας.
   
   Η μελέτη, η οποία περιελάμβανε δεδομένα από περισσότερους από 66.000 ηλικιωμένους, διαπίστωσε ότι οι ασθενείς που έλαβαν εντατική θεραπεία αρτηριακής πίεσης ήταν πιο πιθανό να εμφανίσουν κάθε μία από τις ανεπιθύμητες ενέργειες στο κύριο σύνθετο αποτέλεσμα της μελέτης, εκτός από εγκεφαλικό επεισόδιο. Η εντατική θεραπεία συσχετίστηκε επίσης με υψηλότερο κίνδυνο καθενός από τα επιμέρους συστατικά του σύνθετου αποτελέσματος, εκτός από το θάνατο. Οι συγγραφείς της μελέτης κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι τα ευρήματά τους δεν υποστηρίζουν τη θεραπεία της αυξημένης ενδονοσοκομειακής αρτηριακής πίεσης χωρίς ενδείξεις βλάβης των τελικών οργάνων. Ζήτησαν επίσης τυχαιοποιημένες κλινικές δοκιμές για τον προσδιορισμό των βέλτιστων στόχων θεραπείας της αρτηριακής πίεσης για νοσηλευόμενους ηλικιωμένους ενήλικες.
   
   
8. Different Home Blood Pressure Thresholds to Predict Perfect 24-Hour Ambulatory Blood Pressure Control in Treated Hypertension Based on an “All-in-One” Device
   ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
   
   Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Hypertension διαπίστωσε ότι η κατάσταση ελέγχου της αρτηριακής πίεσης στο σπίτι (BP) που ορίζεται χρησιμοποιώντας διαφορετικά όρια θα μπορούσε να προβλέψει την 24ωρη περιπατητική κατάσταση ελέγχου της αρτηριακής πίεσης στη θεραπεία της υπέρτασης. Η μελέτη περιελάμβανε δεδομένα από 2269 ασθενείς που υποβλήθηκαν σε μέτρηση BP γραφείου, 24ωρη περιπατητική παρακολούθηση BP και παρακολούθηση BP στο σπίτι για 5 ημέρες. Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι για τα άτομα με καλά ελεγχόμενη αρτηριακή πίεση στο σπίτι <135/85 mm Hg (59,5% του συνολικού πληθυσμού), ο επιπολασμός της ανεξέλεγκτης 24ωρης (≥130/80 mm Hg), της ημέρας (≥135/85 mm Hg) και της νυχτερινής περιπατητικής BP (≥120/70 mm Hg) ήταν 19,9%, 18,5% και 33,6%, αντίστοιχα. Τα αντίστοιχα ποσοστά επιπολασμού στο 42,7% των συμμετεχόντων με καλά ελεγχόμενη αρτηριακή πίεση στο σπίτι <130/80 mm Hg ήταν 13,4%, 12,9% και 26,0%, και όταν η καλά ελεγχόμενη αρτηριακή πίεση στο σπίτι ορίστηκε αυστηρά ως <125/75 mm Hg (23,9% του πληθυσμού), ο επιπολασμός των ποσοστών ανεξέλεγκτης 24ωρης, ημερήσιας και νυχτερινής περιπατητικής BP ήταν 7,0%, 9,0% και 15,3%, αντίστοιχα.
   
   Η μελέτη δείχνει ότι ο έλεγχος της οικιακής BP είναι ένας σημαντικός προγνωστικός παράγοντας του 24ωρου περιπατητικού ελέγχου της BP και ότι ο αυστηρότερος έλεγχος της οικιακής BP μπορεί να οδηγήσει σε καλύτερο συνολικό έλεγχο της BP.
   
   

9. Cumulative Incidence of Thiazide-Induced Hyponatremia
   ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
   
   Μια πρόσφατη μελέτη κοόρτης με βάση τον πληθυσμό στη Δανία συνέκρινε τον κίνδυνο υπονατριαιμίας που σχετίζεται με θειαζιδικά διουρητικά έναντι μη θειαζιδικών αντιυπερτασικών φαρμάκων. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η έναρξη της θεραπείας με θειαζιδικά διουρητικά συσχετίστηκε με σημαντικά αυξημένο κίνδυνο υπονατριαιμίας, ιδιαίτερα κατά τους πρώτους μήνες της θεραπείας. Η αθροιστική επίπτωση της υπονατριαιμίας ήταν 3,83% για τη βενδροφλουμεθιαζίδη (BFZ) και 3,51% για την υδροχλωροθειαζίδη συν έναν αναστολέα του συστήματος ρενίνης-αγγειοτενσίνης (HCTZ–RASi), σε σύγκριση με 2,48% για τους αποκλειστές των διαύλων ασβεστίου (CCBs) και 2,13% για τη μονοθεραπεία RASi. Η διαφορά κινδύνου μεταξύ BFZ και CCB ήταν 1,35% (95% CI, 1,04% έως 1,66%) και μεταξύ HCTZ-RASi και RASi ήταν 1,38% (CI, 1,01% έως 1,75%). Η διαφορά κινδύνου ήταν υψηλότερη με τη μεγαλύτερη ηλικία και το υψηλότερο φορτίο συννοσηρότητας. Οι λόγοι κινδύνου για την υπονατριαιμία ήταν 3,56 (CI, 2,76 έως 4,60) και 4,25 (CI, 3,23 έως 5,59) κατά τη διάρκεια των πρώτων 30 ημερών από την έναρξη της θεραπείας και 1,26 (CI, 1,09 έως 1,46) και 1,29 (CI, 1,05 έως 1,58) μετά από 1 έτος.
   
   Αυτή η μελέτη δείχνει ότι ο κίνδυνος υπονατριαιμίας που σχετίζεται με θειαζιδικά διουρητικά μπορεί να υποτιμηθεί από το SPC του φαρμάκου. Οι ασθενείς που ξεκινούν θεραπεία με θειαζιδικά διουρητικά θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά για σημεία και συμπτώματα υπονατριαιμίας, ειδικά κατά τους πρώτους μήνες της θεραπείας.

10. Acute Declines in Estimated GFR in Blood Pressure Target Trials and Risk of Adverse Outcomes
    ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
    
    Οι οξείες μειώσεις του ρυθμού σπειραματικής διήθησης (GFR) είναι συχνές σε άτομα με χρόνια νεφρική νόσο (ΧΝΝ) που υποβάλλονται σε εντατική μείωση της αρτηριακής πίεσης (ΑΠ). Αυτή η μελέτη διερεύνησε τη σχέση μεταξύ οξείας μείωσης του GFR και των αποτελεσμάτων των ασθενών.
    
    Η μελέτη ανέλυσε δεδομένα από τέσσερις τυχαιοποιημένες ελεγχόμενες δοκιμές εντατικής μείωσης της αρτηριακής πίεσης στη ΧΝΝ. Οι συμμετέχοντες παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο 22 μήνες.
    
    Τα ευρήματα έδειξαν ότι οι οξείες μειώσεις του GFR κατά >15% συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας και θανάτου τόσο στο σύνηθες όσο και στο εντατικό σκέλος θεραπείας της αρτηριακής πίεσης. Αντίθετα, οι οξείες μειώσεις του GFR κατά ≤15% συσχετίστηκαν με χαμηλότερο κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας στο σκέλος εντατικής θεραπείας με αρτηριακή πίεση σε σύγκριση με το σκέλος συνήθους θεραπείας με αρτηριακή πίεση.
    
    Αυτά τα αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι η οξεία μείωση του GFR κατά >15% μπορεί να είναι προάγγελος ανεπιθύμητων εκβάσεων σε άτομα με ΧΝΝ που υποβάλλονται σε εντατική μείωση της αρτηριακής πίεσης.
    
    Συνολικά, αυτή η μελέτη παρέχει στοιχεία ότι οι οξείες μειώσεις του GFR θα πρέπει να παρακολουθούνται στενά σε άτομα με ΧΝΝ που λαμβάνουν εντατική θεραπεία μείωσης της αρτηριακής πίεσης.

11. Endovascular Thrombectomy in Acute Ischemic Stroke. The OPTIMAL-BP Randomized Clinical Trial
    ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
    
    Η εντατική διαχείριση της αρτηριακής πίεσης (BP) μετά από επιτυχή επαναιμάτωση με ενδαγγειακή θρομβεκτομή (EVT) για οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο βρέθηκε να σχετίζεται με χαμηλότερη πιθανότητα λειτουργικής ανεξαρτησίας, γεγονός που υποδηλώνει ότι η εντατική διαχείριση της αρτηριακής πίεσης θα πρέπει να αποφεύγεται μετά την επιτυχή EVT σε οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο.
    
    Βασικά σημεία:
    1. Η εντατική διαχείριση της ΑΠ (στόχος συστολικής ΑΠ <140 mm Hg) συγκρίθηκε με τη συμβατική διαχείριση της ΑΠ (στόχος συστολικής ΑΠ 140-180 mm Hg) σε ασθενείς με οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο απόφραξης μεγάλων αγγείων που υποβλήθηκαν σε EVT.
    2. Η εντατική διαχείριση της αρτηριακής πίεσης συσχετίστηκε με χαμηλότερο ποσοστό ασθενών που πέτυχαν λειτουργική ανεξαρτησία στους 3 μήνες.
    3. Η μελέτη τερματίστηκε νωρίς λόγω ανησυχιών για την ασφάλεια, καθώς τα ποσοστά συμπτωματικής ενδοεγκεφαλικής αιμορραγίας ήταν παρόμοια μεταξύ των δύο ομάδων.
    
    Συμπέρασμα:
    Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η εντατική διαχείριση της αρτηριακής πίεσης δεν πρέπει να χρησιμοποιείται συνήθως μετά την επιτυχή EVT σε οξύ ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο. Απαιτείται περαιτέρω έρευνα για τον προσδιορισμό του βέλτιστου στόχου BP για αυτόν τον πληθυσμό.
    
    
    
    
    
12. Effects of Cuff Size on the Accuracy of Blood Pressure ReadingsThe Cuff(SZ) Randomized Crossover Trial
    ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
    
    Η χρήση μιας κανονικής περιχειρίδας αρτηριακής πίεσης (BP) για όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από το μέγεθος του βραχίονα, μπορεί να υποτιμήσει σημαντικά ή να υπερεκτιμήσει τις μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης, ιδιαίτερα σε άτομα με μεγαλύτερα ή μικρότερα μεγέθη βραχίονα.
    
    Βασικά σημεία:
    1. Η χρήση μιας κανονικής περιχειρίδας BP είχε ως αποτέλεσμα μια χαμηλότερη συστολική ένδειξη BP 3,6 mm Hg μεταξύ των ατόμων που απαιτούσαν μια μικρή περιχειρίδα BP.
    2. Αντίθετα, η χρήση μιας κανονικής περιχειρίδας BP είχε ως αποτέλεσμα 4,8 mm Hg και 19,5 mm Hg υψηλότερες μετρήσεις συστολικής ΑΠ μεταξύ εκείνων που απαιτούσαν μεγάλες ή πολύ μεγάλες περιχειρίδες BP, αντίστοιχα
    
    Το miscuffing είναι ιδιαίτερα ανησυχητικό για ρυθμίσεις όπου ένα μόνο μέγεθος μανσέτας BP χρησιμοποιείται συνήθως για όλα τα άτομα, ανεξάρτητα από το μέγεθος του βραχίονα. Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε ανακριβείς μετρήσεις της αρτηριακής πίεσης και ενδεχομένως να επηρεάσει τις αποφάσεις διάγνωσης και θεραπείας.
    
    Ως εκ τούτου, είναι σημαντικό να χρησιμοποιήσετε μια περιχειρίδα BP κατάλληλου μεγέθους για κάθε άτομο για να εξασφαλίσετε ακριβείς μετρήσεις BP. Οι αυτοματοποιημένες συσκευές BP θα πρέπει να διαθέτουν δείκτες μεγέθους περιχειρίδας ή προτροπές για να καθοδηγήσουν τους χρήστες στην επιλογή του σωστού μεγέθους περιχειρίδας. Επιπλέον, οι πάροχοι υγειονομικής περίθαλψης θα πρέπει να εκπαιδεύσουν τους ασθενείς σχετικά με τη σημασία της χρήσης μιας περιχειρίδας BP κατάλληλου μεγέθους και πώς να επιλέξουν το σωστό μέγεθος μανσέτας.

13. Exercise training and resting blood pressure: a large-scale pairwise and network meta-analysis of randomised controlled trials
    ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
    
    Διάφοροι τρόποι άσκησης μειώνουν αποτελεσματικά την αρτηριακή πίεση ηρεμίας, με την ισομετρική προπόνηση άσκησης να επιδεικνύει την πιο ουσιαστική μείωση. Μια μεγάλης κλίμακας μετα-ανάλυση 270 τυχαιοποιημένων ελεγχόμενων δοκιμών στις οποίες συμμετείχαν 15.827 συμμετέχοντες διαπίστωσε ότι όλες οι μέθοδοι άσκησης άσκησης, συμπεριλαμβανομένης της αερόβιας άσκησης, της δυναμικής προπόνησης αντίστασης, της συνδυασμένης προπόνησης, της διαλειμματικής προπόνησης υψηλής έντασης και της ισομετρικής άσκησης, συσχετίστηκαν με σημαντικές μειώσεις τόσο της συστολικής αρτηριακής πίεσης (SBP) όσο και της διαστολικής αρτηριακής πίεσης (DBP).
    
    Η ισομετρία, η οποία περιλαμβάνει συστολή μυών χωρίς κίνηση, αναδείχθηκε ως η πιο αποτελεσματική μέθοδος άσκησης για τη μείωση του SBP, με επιφάνεια κάτω από την τιμή της αθροιστικής καμπύλης κατάταξης (SUCRA) 98,3%. Αυτό δείχνει ότι η ισομετρική άσκηση κατατάχθηκε σταθερά ως η πιο αποτελεσματική παρέμβαση σε όλες τις μελέτες που περιλαμβάνονται στη μετα-ανάλυση. Οι πιο αποτελεσματικοί ισομετρικοί υποτρόποι ήταν οι ισομετρικές καταλήψεις τοίχου και το τρέξιμο, οι οποίες έδειξαν τιμές SUCRA 90,4% και 91,3% για SBP και DBP, αντίστοιχα.
    
    Η δυναμική προπόνηση αντίστασης, η οποία περιλαμβάνει κινούμενα βάρη ή άλλες αντιστάσεις, ακολούθησε ισομετρική άσκηση όσον αφορά την αποτελεσματικότητα μείωσης του SBP, με τιμή SUCRA 46,1%. Η αερόβια άσκηση, η οποία περιλαμβάνει συνεχείς ρυθμικές δραστηριότητες όπως περπάτημα, τρέξιμο ή ποδηλασία, κατέλαβε την τρίτη θέση (SUCRA: 40,5%), ακολουθούμενη από διαλειμματική προπόνηση υψηλής έντασης (SUCRA: 39,4%).
    
    Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η ενσωμάτωση ισομετρικών ασκήσεων στη ρουτίνα γυμναστικής ενός ατόμου μπορεί να είναι ιδιαίτερα επωφελής για άτομα που επιδιώκουν να διαχειριστούν την υψηλή αρτηριακή πίεση. Επιπλέον, η αποτελεσματικότητα των διαφόρων τρόπων άσκησης υπογραμμίζει τη σημασία των εξατομικευμένων συνταγών άσκησης που ανταποκρίνονται στις ατομικές προτιμήσεις και τα επίπεδα φυσικής κατάστασης.

14. Relationship between clinic and ambulatory blood pressure and mortality: an observational cohort study in 59 124 patients
    ΔΕΙΤΕ ΤΟ ΑΡΘΡΟ
    
    Η περιπατητική αρτηριακή πίεση, ιδιαίτερα η νυχτερινή αρτηριακή πίεση, παρέχει μια πιο ακριβή εκτίμηση του καρδιαγγειακού κινδύνου από την αρτηριακή πίεση ιατρείου. Αυτό το εύρημα βασίζεται σε μια μεγάλη μελέτη σε περισσότερους από 59.000 ενήλικες που παρακολουθήθηκαν κατά μέσο όρο 9,7 χρόνια. Η μελέτη διαπίστωσε ότι η 24ωρη περιπατητική συστολική αρτηριακή πίεση ήταν ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας θανάτου από όλες τις αιτίες και καρδιαγγειακού θανάτου από την κλινική συστολική αρτηριακή πίεση, ακόμη και μετά την προσαρμογή για άλλους παράγοντες κινδύνου. Η νυχτερινή συστολική αρτηριακή πίεση ήταν το πιο ενημερωτικό μέτρο όλων, με 591% μεγαλύτερη συσχέτιση με τον κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες και 604% μεγαλύτερη συσχέτιση με τον κίνδυνο καρδιαγγειακού θανάτου σε σύγκριση με την κλινική συστολική αρτηριακή πίεση.
    
    Η μελέτη διαπίστωσε επίσης ότι η καλυμμένη υπέρταση, η οποία υπάρχει όταν αρτηριακή πίεση είναι φυσιολογική στο ιατρείο αλλά αυξημένη κατά τη διάρκεια της περιπατητικής παρακολούθησης, και η παρατεταμένη υπέρταση συσχετίστηκαν με αυξημένο κίνδυνο θανάτου από όλες τις αιτίες και καρδιαγγειακού θανάτου. Η υπέρταση λευκής μπλούζας, η οποία είναι όταν η αρτηριακή πίεση είναι αυξημένη στο ιατρείο αλλά φυσιολογική κατά τη διάρκεια της περιπατητικής παρακολούθησης, δεν συσχετίστηκε με αυξημένο κίνδυνο.
    
    Αυτά τα ευρήματα υποδηλώνουν ότι η περιπατητική παρακολούθηση της αρτηριακής πίεσης είναι ένας πιο ακριβής τρόπος για την αξιολόγηση του καρδιαγγειακού κινδύνου από ό, τι μόνο η κλινική αρτηριακή πίεση. Αυτό είναι σημαντικό επειδή μπορεί να βοηθήσει τους γιατρούς να εντοπίσουν άτομα που διατρέχουν υψηλό κίνδυνο καρδιαγγειακών επεισοδίων και να λάβουν μέτρα για τη μείωση του κινδύνου.